RILUSJATOBA SOOS
De
Rilusjatoba Soos werd begin 1967 door Rinus Muilwijk, na het
uiteenvallen van 'The Thunderbirds', opgericht. De thuishaven van de
soos was het Groene huisje, dat zich in het huidige Wilhelmus sportpark,
nabij de Voorburgse Kerkbrug, bevond.
De toch
wel aparte naam van deze jeugdsoos was afkomstig van de roepnamen van de
oprichters respectievelijk: Rinus Muilwijk, Luc Lucassen,
Sjaak de Leeuw, Ton van der Meer en Jan Roelofs. Omdat
Rilusjatoja niet goed klonk werd de Ja van Jans voornaam verbasterd tot
Ba.
Verder lezen? klik
HIER
RILUSJATOBA SOOS
De
Rilusjatoba Soos werd begin 1967 door Rinus Muilwijk, na het
uiteenvallen van 'The Thunderbirds', opgericht. De thuishaven van de
soos was het Groene huisje, dat zich in het huidige Wilhelmus sportpark,
nabij de Voorburgse Kerkbrug, bevond.
De toch
wel aparte naam van deze jeugdsoos was afkomstig van de roepnamen van de
oprichters respectievelijk: Rinus Muilwijk, Luc Lucassen,
Sjaak de Leeuw, Ton van der Meer en Jan Roelofs. Omdat
Rilusjatoja niet goed klonk werd de Ja van Jans voornaam verbasterd tot
Ba.
Rinus
kende in zijn naaste omgeving een aantal mensen dat bijna nooit uitging
in het weekend en altijd thuiszat. Hij wilde in Voorburg iets
organiseren voor deze groep. Hij wilde deze mensen hun vertrouwde huis
uit lokken door op de zaterdagavond gezellige goedkope soosavonden te
organiseren. De Rilusjatoba Soos had bijna elke zaterdagavond
livemuziek met een meestal uit Voorburg afkomstige band.
De drank werd direct betrokken van de groothandel Wildenberg uit
Voorburg, want een belangrijk doel van de soos was de prijs voor de
drankjes zo laag mogelijk te houden. De entree kostte een tot twee
gulden (maar men moest wel lid zijn van de soos) en een biertje kostte
maar een kwartje. De soos heeft van 1967 tot 1970 bestaan en had wel een
paar honderd leden.
Omdat Rinus altijd netjes in een tweedelig pak met een wit overhemd en
stropdas liep, werd hij af en toe de directeur genoemd, deze naam had
hij mede te danken aan het feit dat hij behoorlijk streng kon kijken.
Toen op
een gegeven moment, na veelvuldig aandringen van enige soosleden,
besloten werd ook op de zondagmiddag en -avond iets te organiseren,
wilde de beheerder, de heer Visser, dat er extra huur betaald zou
worden. Omdat de inkomsten op zondag de extra huur niet dekten, moest er
iets speciaals worden georganiseerd om extra inkomsten te genereren.
Er is toen
een twaalf uur durend beatfestival in het huisje georganiseerd, waarbij
diverse bands optraden. Rinus had persoonlijk geregeld dat het klapstuk
van de avond was de band 'The Sandy Coast' die gratis kwamen optreden
(voorwaarde was wel dat de bandleden gratis zoveel konden drinken als
zij wilden).
Zaterdagavond speelden er altijd bands en zondagmiddag werden er meestal
plaatjes gedraaid.
In en om
het huisje ging het er altijd ordelijk aan toe. Achter op het terrein
was echter een opslagplaats voor machines van de gemeentelijke
plantsoenendienst, daar speelde zich van alles af. Daar werd de op
school geleerde theorie betreffende biologie veelvuldig beproefd en
gepraktiseerd.
Als je het
toegangshek binnen kwam was er rechts aan het huisje een loketje
aangebracht, waar de kaartjes verkocht werden voor de ijsbaan. De
kaartjes voor de soos werden daar echter nooit verkocht, dat deed men
gewoon bij de toegangsdeur.
Ruud
Drent, Ruud Keizer, Jaap Brandwijk en Wil Bentvelsen fungeerden als
uitsmijter en Hans en Okkie Romein en Jilles van der Tas stonden vaak
achter de bar.
Enige tijd
nadat een medewerker van de Rijkspolitie, die ook op het terrein woonde
eens polshoogte kwam nemen wat er allemaal gebeurde in het huisje, werd
Rinus benaderd door iemand van gemeente Leidschendam. De
gemeentefunctionaris had vernomen dat Rinus feestjes organiseerde en
hiervoor moest vermakelijkheidsbelasting worden betaald. Hiertoe moesten
er kaartjes (op een rol) worden gekocht bij het gemeentehuis te
Leidschendam.
